Επικοινωνούμε διαδικτυακά με τους μαθητές μας, συνεργαζόμαστε, δημιουργούμε, στις δύσκολες μέρες μας!

Ευχόμαστε υγεία και δύναμη σε όλους σας και στις οικογένειές σας, ολόψυχα!

Το κείμενο του μικρού μαθητή μας που έστειλε διαδικτυακά σε εργασία του μας στέλνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας!

Η Άνοιξη, ο κορωνοϊός… και ένας παράξενος χαρταετός!!!

Μια φορά κι έναν καιρό οι άνθρωποι δεν περπατούσαν στο δρόμο γιατί είχαν φόβο για μια αρρώστια που ονομάζεται κορωνοϊός.

Εγώ ήμουν στο μπαλκόνι με τη μικρή μου αδερφή. Ξαφνικά είδα πάνω στον ουρανό να πετάει ένας τεράστιος χαρταετός. Ο άνεμος έφερε το χαρταετό κοντά σε μένα. Είχε επάνω του ζωγραφισμένους κάστορες, νεροχελώνες, βατράχους και χελιδόνια. Παρακολούθησα ότι ο χαρταετός ήταν δεμένος με έναν σπάγκο που τον κρατούσε μια κυρία.

Όταν με πλησίασε ρώτησα πώς την έλεγαν και μου είπε πως την έλεγαν Άνοιξη. Ξαφνικά έγινε αόρατη όμως έβλεπα ακόμη τον χαρταετό να πετάει στον ουρανό. Αμέσως τηλεφώνησα στους φίλους μου, το Χριστόφορο και το Φίλιππο και τους είπα ότι κάτι περίεργο συμβαίνει.

Τελικά συναντηθήκαμε και ακολουθήσαμε το χαρταετό, περάσαμε από βράχους, λόφους, θάμνους και είδαμε ότι εκεί που πετούσε ο χαρταετός εξαφανιζόταν ο κορωνοϊός. Οι κάτοικοι ήταν ενθουσιασμένοι και τα λουλούδια άνθιζαν.

Γυρίσαμε στο σπίτι χαρούμενοι και το βράδυ ο δήμαρχος έβγαλε λόγο και είπε ότι αύριο μπορούμε να πάμε σχολείο.

Λάμπρος Δήμος